سایه روشن مهتاب

گل ازپرندچشم تودرخواب می وزد

سرشارسایه روشن مهتاب می وزد

گل بانسیم آمدنت بال می زند

بردفترم پرنده ی بی تاب می وزد

درروح واژه هاهیجانی است دیدنی 

امشب که چشم مست تودرقاب می وزد

زل می زنی به خون سیاووش شعرمن

صدسهره برجنازه ی سهراب می وزد

دربازتاب روزه ی گل های مریمت

موسیقی شهودبه محراب می وزد

باورکن ازبهاردل انگیزدست تو

صدکوچه باغ نرگس سیراب می وزد

تابیده ای به موج غزل های دفترم

برمن هزارگوهرنایاب می وزد

***

ازمن نگیرگریه ی بی اختیاررا

گاهی که ابرخاطره ای ناب می وزد

     تاریخ سرودن5/11/86 برازجان